Front end Week 1: Progressive Enhancement Findings - norakramer1/blokTech GitHub Wiki

Desk Research naar Progressive Enhancement

Progressive enhancement is een methode die de focus legt op de content van de webpagina eerst. De content van de pagina (tekst, foto’s, etc) word gescheiden van semantiek van webdesign (HTML etc.) Het doel is om te zorgen dat het web voor iedereen bruikbaar blijft. In de kern moet iedereen de meest belangrijke content op een pagina kunnen zien, dus ook als je de content op een oude computer bekijkt of slecht internet hebt. Mensen met de nieuwste computers en het beste internet kunnen dus een website zien die er misschien mooier uitziet maar dezelfde content laat zien.

Progressive enhancement gaat over nadenken wat de gebruiker minimaal nodig heeft om de content te bekijken en de verbeterde versie te laten zien als de browser dit toelaat.

Het is een verandering van de “Graceful Degradation” waar webpagina’s eerst gebouwd werden voor de allernieuwste browsers en later pas gekeken werd naar oudere browsers. Maar ook hier moest de content voor iedereen bereikbaar blijven. Progressive Enhancement werd voor het eerst geïntroduceerd in 2003 en was het omgekeerde van wat daar voor werd gedaan. Door de web content te maken met een markup document werd het bruikbaar voor de oudste browsers, met css, svgs en Javascript kun je later de presentatie aanpassen.

Met Feature detection word vaak gekeken of de browser de moderne functionaliteit kan hendelen, door de site te testen en te zien of de browser alle content oke laat zien.

CSS en Javascript worden extern gelinkt en in hun eigen documenten gezet voor browsers die het aan kunnen.

Een aantal voorbeelden zijn bijvoorbeeld Webfonts en fallback fonts (fonts die je gebruikt als een shiny webfont niet laad)

Bronnen: