Zabezpieczenia wartości w Tokenach & Częściowa Własność - Token-Economy-Book/PolishTranslation GitHub Wiki

Tokeny aktywów i własność frakcyjna

Tokeny aktywów pozwalają na stworzenie cyfrowego przedstawiciela dowolnego fizycznego składnika aktywów lub papierów wartościowych i mogą wprowadzić szereg nowych przypadków użycia, które wcześniej mogły być niewykonalne. Stanowią one kolejny krok w automatyzacji rynków papierów wartościowych i aktywów, zastępując całe zaplecze inteligentnymi kontraktami.

Tokenizacja istniejących aktywów odnosi się do procesu tworzenia tokenizowanego cyfrowego bliźniaka dla dowolnego obiektu fizycznego lub aktywa finansowego. Token niniejszym reprezentuje fizyczny odpowiednik, zbiorczo zarządzany przez rozproszoną księgę. "Token aktywów" jest terminem ogólnym, który może obejmować dowolne aktywa, takie jak towary, dzieła sztuki, nieruchomości lub papiery wartościowe. "Tokeny bezpieczeństwa" są szczególnym rodzajem tokenów aktywów, które są klasyfikowane jako papiery wartościowe zgodnie z regulacjami rynku finansowego. Interpretacja tego, co stanowi papier wartościowy, podlega jednak lokalnym przepisom.

Z perspektywy prawnej, tokenizacja (praw do) aktywów fizycznych i innych (wirtualnych) praw wydaje się istotna. Narzędzia, które mają na celu reprezentowanie wirtualnych aktywów (takie jak papierowe certyfikaty i inne certyfikaty cyfrowe) prawdopodobnie zostaną wkrótce zastąpione przez tokeny; w przypadku aktywów fizycznych posiadanie wydaje się prawdopodobnie pozostać najważniejszym ogniwem. W zależności od środowiska regulacyjnego i sposobu skonfigurowania inteligentnego kontraktu, tokeny aktywów mogą kwalifikować się do globalnego obrotu. Inwestor we Francji mógłby z łatwością kupić tokeny udziałów w restauracji w Kanadzie za pomocą kilku kliknięć. Inwestor w Meksyku mógłby sfinansować budynek mieszkalny w Indiach. Otwarcie rynków globalnych zwiększa płynność i stwarza nowe możliwości zarówno dla przedsiębiorców, jak i inwestorów. Trend ten może sprawić, że możliwe stanie się kupowanie udziałów w aktywach w obcych krajach, które wcześniej były znacznie trudniejsze do zdobycia.

Każdy fizyczny towar lub udział w małym lub średnim przedsiębiorstwie może zostać tokenizowany za ułamek tego, co kosztowałoby w świecie klient-serwer i podzielony na reprezentatywne tokeny, którymi można by handlować na otwartym rynku. Aby tokenizować rzeczywiste aktywa, takie jak mieszkanie, należy wygenerować token za pomocą inteligentnego kontraktu i powiązać wartość rzeczywistego aktywa z tym tokenem. Prawo własności do takiego składnika majątku i jego odpowiednia reprezentacja cyfrowa mogą być podzielone na części i sprzedane kilku (współ)właścicielom. Nawet jeśli token reprezentuje aktywa fizyczne, które nie są podzielne, jak dzieła sztuki czy nieruchomości, to sam token jest podzielny. Rynki aktywów, takie jak dzieła sztuki lub nieruchomości, które zazwyczaj mają wysoki wkład ekonomiczny, mogą zostać tokenizowane i frakcjonowane, potencjalnie generując nowe przypadki użycia, które wcześniej nie były wykonalne. Zamiast inwestować miliony euro w dzieło sztuki, można teraz kupić ułamek obrazu. Pozwala to na zwiększenie głębokości i płynności rynku.

Tokenizacja aktywów świata rzeczywistego mogłaby doprowadzić do kapitalizacji rynkowej rzędu bilionów euro, ale wymaga spełnienia kilku warunków wstępnych: (i) giełd internetowych wyspecjalizowanych w tokenach aktywów, (ii) zaufanych opiekunów portfeli, którzy mogą zarządzać wieloma aktywami, a w idealnym przypadku również udzielać samoopieki posiadaczom tokenów, oraz (iii) dobrze zdefiniowanego środowiska regulacyjnego dla różnych rodzajów tokenów aktywów.

Ryzyko i konsekwencje związane z tokenami aktywów są trudniejsze do przewidzenia niż w przypadku tokenów papierów wartościowych i stanowią wyzwanie zarówno dla inwestorów, przedsiębiorców, jak i organów regulacyjnych. Tokeny zabezpieczające można porównać do początków Internetu, kiedy to wydawcy zaczęli publikować swoje treści w sieci, tak jakby były to wydrukowane gazety. Początkowo, Internet zapewnił jedynie nowy kanał dystrybucji, ale nie zmienił rodzaju i formatu treści. Minęły lata, zanim na stronach internetowych pojawiły się pierwsze sekcje komentarzy, w których czytelnicy mogli interaktywnie dyskutować na zadane tematy. Minęło też trochę czasu, zanim wydawcy zrozumieli, że mogą dodawać nowe rodzaje treści, które normalnie nie trafiłyby do gazety czy magazynu. Dopiero pojawienie się mediów społecznościowych spowodowało prawdziwy przełom w branży wydawniczej, wprowadzając bardziej rozdrobnione i dynamiczne kanały dystrybucji, w których każda osoba mogła stać się "influencerem". Tokeny aktywów są dla rynków finansowych tym, czym media społecznościowe były dla branży wydawniczej. Istnieje znacznie większe prawdopodobieństwo, że zrewolucjonizują one naszą gospodarkę, a tokeny zabezpieczające są bramą do tego celu.

Przypadek użycia 1: Tokeny bezpieczeństwa

Tokeny papierów wartościowych zapewniają nową formę reprezentacji, zarządzania i dystrybucji istniejących papierów wartościowych. Wypłata dywidendy może być realizowana za pomocą inteligentnego kontraktu i w locie, co stanowi unowocześnienie dla najnowocześniejszych systemów rozliczeń finansowych. Z punktu widzenia regulatora, tokeny te są tradycyjnymi papierami wartościowymi, które są po prostu reprezentowane i zarządzane przez nową technologię. Nie są one nowym produktem, a zatem są dość łatwe do uregulowania. Urzędy nadzoru finansowego i podobne organy regulacyjne na całym świecie stwierdziły, że każdy token, który może być uznany za token bezpieczeństwa, podlega organom regulacyjnym na całym świecie, takim jak Securities and Exchange Commision (USA), FMA (Austria), Monetary Authority of Singapore (MAS), BaFin (Niemcy) i FCA - Financial Conduct Authority (Wielka Brytania), aby wymienić tylko kilka przykładów.

Nie ma wspólnego globalnego rozumienia pojęcia tokena bezpieczeństwa; regulacje różnią się w zależności od kraju. W niektórych jurysdykcjach termin "token bezpieczeństwa" odnosi się do każdego tokena, który reprezentuje uznane aktywa lub koncepcję inwestycyjną, podczas gdy inne jurysdykcje mają bardziej wąską definicję tego, co stanowi papier wartościowy. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) w USA, na przykład, definiuje token jako papier wartościowy, jeśli ktoś inwestuje pieniądze z myślą o czerpaniu zysków z wysiłków kogoś innego. Dokładniej rzecz ujmując, token zostanie uznany za papier wartościowy, jeżeli: (i) inwestycja pieniędzy; (ii) oczekiwanie zysków; (iii) pieniądze te są w posiadaniu wspólnego przedsiębiorstwa; oraz (iv) zyski są wynikiem wysiłków osób trzecich. Natomiast europejska definicja papierów wartościowych obejmuje standaryzowane aktywa, które są zbywalne i negocjowalne na rynkach kapitałowych, nie posiadają instrumentu płatniczego i są porównywalne z instrumentami kapitałowymi lub dłużnymi.

W obecnym systemie finansowym rozliczenie papierów wartościowych i innych produktów finansowych wymaga długiego czasu. Pomimo tego, że procesy te uległy poprawie wraz z pojawieniem się komputerów, a następnie Internetu, rozrachunek jest nadal daleki od czasu rzeczywistego. Rozliczenie transakcji może trwać co najmniej dwa dni robocze. Chociaż już dziś istnieją funkcjonujące rynki dwudziestoczterogodzinne, rzadko są to rynki P2P. Tokeny bezpieczeństwa mogą ułatwić bezproblemowe procesy rozliczeniowe, bez poświęcania ochrony prawnej. Inteligentny kontrakt zastępuje pośrednika i przeprowadza proces rozliczeń między sprzedającymi i kupującymi, minimalizując opłaty za pośrednictwo. W pełni funkcjonujące rynki 24/7 mogłyby skrócić czas rozliczeń do kilku minut lub mniej.

Zgodność z przepisami jest wbudowana w inteligentny kontrakt. Samodzielnie egzekwujący się kod jest skuteczną odpowiedzią na złożony aspekt obrotu papierami wartościowymi, gdzie regulacje mogą się różnić w zależności od rodzaju aktywów lub typu inwestora, biorąc pod uwagę, że wszystkie zainteresowane strony - kupujący, sprzedający i emitent - mogą podlegać różnym jurysdykcjom. Obecnie, złożony proces obsługi dokumentów jest wykonywany przez szereg oddzielnych ksiąg, gdzie dane są zarządzane za murami serwerów każdego z zaangażowanych interesariuszy. Ten koszmar zarządzania dokumentami powoduje wiele nieefektywności i opóźnień czasowych. Programowalna natura tokenów sprawia, że taniej i łatwiej jest sformalizować specjalne warunki, co może wprowadzić bardziej spersonalizowane rodzaje aktywów, które wcześniej nie były wykonalne. Jednakże, każdy system obrotu tokenami papierów wartościowych musi zawierać niezliczoną ilość umów prawnych. Wdrożenie tokenów bezpieczeństwa jest złożoną kwestią techniczno-prawną i zależy od efektów sieciowych. Zewnętrzni dostawcy usług zaczęli dostarczać standardy tokenów zaprojektowane tak, aby umożliwić przejrzystą emisję tokenów aktywów i tokenów bezpieczeństwa, w tym procesy dotyczące wymogów KYC i AML.

Coraz więcej graczy rynkowych ogłasza usługi związane z tokenami bezpieczeństwa. Niektóre uznane firmy ogłosiły wyspecjalizowane platformy handlowe, w tym założyciele NYSE, którzy inwestują w odpowiednie startupy. Swiss Exchange planuje również budowę regulowanej giełdy dla tokenów bezpieczeństwa. Inni gracze aktywni w tej dziedzinie: "Bakkt", "Securitize", "OTCXN", "tZERO", "Polymath", "Neufund", "Binance" współpracujący z Malta Stock Exchange, "Cezex", "Gibraltar Blockchain Exchange", "Templum", "Coinbase" i London Stock Exchange (Bancor).

Przypadek użycia 2: Tokenizacja nieruchomości

Nieruchomości to jedna z największych klas aktywów na świecie pod względem kapitalizacji rynkowej, jednak własność nieruchomości nie jest dostępna dla wszystkich członków społeczeństwa. Wiele gospodarstw domowych o niskich dochodach nie może sobie pozwolić na zakup nieruchomości. Aby otrzymać kredyt, kupujący muszą mieć pozytywną ocenę kredytową, stałą i dobrze płatną pracę lub zabezpieczenie w postaci innych aktywów. Ponadto, rynek nieruchomości jest bardzo rozdrobniony i scentralizowany. Dane są zarządzane przez szereg stron trzecich, takich jak banki, adwokaci, notariusze i rejestry gruntów, z których wszyscy używają własnego, zastrzeżonego i kosztownego oprogramowania, które w większości nie jest interoperacyjne. Inteligentne kontrakty mają potencjał, aby ułatwić zarządzanie prawami w branży nieruchomości, w tym cały proces rozliczeń. Gdy własność nieruchomości zostanie tokenizowana, można ją łatwo zarejestrować i zarządzać nią w infrastrukturze publicznej oraz handlować nią P2P, jeśli jest to zgodne z przepisami. Zhashowane dane każdej nieruchomości mogą być rejestrowane w rozproszonej księdze, aby zapewnić powszechnie współdzielony zestaw danych na temat wszystkich działań związanych z nieruchomościami, takich jak poprzedni właściciel, przeprowadzone naprawy i udogodnienia.

Nieruchomość jest niepłynnym aktywem, co oznacza, że kupno i sprzedaż aktywów jest długotrwałym i biurokratycznym procesem; własność nie przechodzi szybko z rąk do rąk. Badania pokazują, że wykorzystanie rejestrów gruntów opartych na Web3 mogłoby zminimalizować biurokrację i zmniejszyć tarcia rynkowe oraz znaczne koszty związane z przeniesieniem własności. Tokeny mogłyby być łatwo frakcjonowane, co oznacza, że właściciele nieruchomości mogliby odsprzedawać ułamkowe udziały w swoich mieszkaniach. Podczas gdy sprzedaż udziałów w nieruchomości nie jest nową koncepcją, tokenizacja nieruchomości byłaby kolejnym krokiem w procesie automatyzacji, dzięki czemu emisja i sprzedaż tych aktywów byłaby bardziej efektywna przy ułamku kosztów, które były potrzebne wcześniej.

Tokeny mogłyby być emitowane dla istniejących nieruchomości lub dla projektu nieruchomości w fazie rozwoju. Prywatni właściciele domów mogliby emitować ułamkowe tokeny mieszkania, które chcą kupić, co pozwoliłoby im pozyskać fundusze bez konieczności przechodzenia przez bank lub zaciągania prywatnej pożyczki. Posiadacze tokenów byliby współinwestorami i mogliby pobierać ułamkowy czynsz proporcjonalnie do ilości posiadanych udziałów. Osoby, które wcześniej były wykluczone z takich inwestycji z powodów ekonomicznych, mogłyby teraz zainwestować tylko w ułamek całej jednostki, co sprawiłoby, że rynek byłby bardziej integracyjny dla tych, którzy mają mniej środków ekonomicznych. Pobieranie czynszu jest zarządzane przez inteligentny kontrakt, a własność jest łatwiejsza do przeniesienia. Jeśli, na przykład, inna osoba kupi 5 procent tokenizowanej wartości twojego mieszkania, proporcjonalny czynsz mógłby być wypłacany co miesiąc automatycznie przez inteligentny kontrakt. W przypadku sprzedaży mieszkania w przyszłości, posiadacze tokenów frakcyjnych tego mieszkania mogliby odzyskać swoje pieniądze, co również mogłoby być automatycznie zarządzane i egzekwowane przez inteligentny kontrakt.

W przypadku tokenów frakcyjnych ważne jest, aby rozróżnić rodzaj praw, które są przyznawane wraz z nabytym tokenem: prawo własności (jako inwestycja, mogę sprzedać i spieniężyć w dowolnym momencie) i prawo dostępu (mogę uzyskać dostęp do tej nieruchomości). Prawa własności muszą być również oderwane od zarządzania tym rzeczywistym dobrem. Zasady zarządzania tokenem będą musiały regulować, kto może decydować o sprzedaży mieszkania. W większości przypadków, wykonalne byłoby jedynie przyznanie prawa do udziału w zyskach, ale nie prawa głosu. Należałoby jednak wprowadzić regulację określającą prawa posiadaczy tokenów w przypadku, gdy emitent tokenów nie zapłaci czynszu posiadaczowi tokena frakcyjnego. Szczegóły takich przypadków biznesowych musiałyby być zgodne ze standardami regulacyjnymi i mieć sens, aby mogły być realizowane. Istnieje wiele ustalonych opcji prawnych dla rozwiązań konfliktowych w sytuacjach własności frakcyjnej, takich jak tzw. prawa "drag along" i "tag along" lub "aukcje holenderskie", które mogłyby być modelowane w inteligentnym kontrakcie w celu uzyskania rozwiązania odpowiedniego dla celu danej sytuacji.

Obecny proces zaciągania kredytu na własność domu wiąże się z dużym nadzorem regulacyjnym i należytą starannością ze strony banku, aby upewnić się, że osoba zaciągająca kredyt będzie w stanie spłacić kredyt wraz z odsetkami. Jeśli nie jest w stanie, bank jest współrejestrowany w tytułach własności ziemi. Jeśli właściciel domu nie spłaca kredytu, bank może zażądać zwrotu nieruchomości, sprzedać ją i upłynnić mieszkanie na rynku, aby odzyskać udzielony kredyt. W przypadku własności ułamkowej, jak taka sprawa będzie prowadzona? Przez zaufane osoby trzecie i likwidatorów? Procesy konserwacji również muszą być objęte inteligentnym kontraktem; w przeciwnym razie, byłoby to koszmarem regulacyjnym, aby spróbować wymusić spór sądowy przeciwko setkom, jeśli nie tysiącom, właścicieli biurowca, którzy nie dbają o konserwację.

Podczas gdy tokenizacja nieruchomości ma duży potencjał, ten przypadek użycia wiąże się z wieloma praktycznymi wyzwaniami, z których większość dotyczy kwestii prawnych i regulacyjnych, które różnią się w zależności od kraju lub stanu. Jednym z warunków wstępnych tokenizacji nieruchomości byłoby to, że proces prawny na rynku nieruchomości jest kompatybilny z Web3, od procesu ewidencji gruntów do ogólnego środowiska regulacyjnego akceptującego procesy inteligentnych kontraktów. W niektórych krajach własność ziemi nie jest prawie w ogóle śledzona; w większości krajów proces ten jest nadal w przeważającej mierze oparty na dokumentach papierowych, co wymaga niezliczonej liczby pośredników. Wszyscy zaangażowani interesariusze rynku nieruchomości, od deweloperów i pośredników po banki, fundusze nieruchomościowe i zarządców obiektów, również muszą być kompatybilni z systemem rozproszonych rejestrów, zanim taki przypadek użycia stanie się możliwy do zrealizowania.

Tokenizacja i frakcjonalizacja nieruchomości może mieć również potencjalnie negatywne konsekwencje, które wymagałyby nadzoru regulacyjnego. Z zapaści na rynku mieszkaniowym w Stanach Zjednoczonych, która doprowadziła do kryzysu finansowego w 2008 roku, można wyciągnąć wiele wniosków. Kiedy wiele osób nie rozumie, w co się pakuje, własność frakcyjna nieruchomości może stać się niebezpieczną grą inwestycyjną i skutkować takim samym "magicznym myśleniem" niedoinformowanych inwestorów, którzy mają niewielkie zrozumienie szerokiego obrazu dynamiki rynku przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych.

Wiele krajów już rozważa rejestrację tytułów własności ziemi na jakimś rodzaju rozproszonej księgi, a wiele innych podąża w tym kierunku. Szybko rozwijający się ekosystem dostawców usług oferujących rozwiązania w zakresie własności frakcyjnej i inne tokenizowane usługi związane z nieruchomościami rozwija się, takie jak "Atlant", "IHT Real Estate Protocol", "LATOKEN", "Max Property Group", "Meridio", "BitRent", "Etherty", "Caviar", "Propy", "PropertyShare", "Rentberry", "Treehouse" lub "Trust".

Przypadek użycia 3: Tokenizacja dzieł sztuki

Z perspektywy inwestycyjnej, dzieła sztuki są klasą aktywów, która stanowi integralną część portfeli inwestycyjnych wielu zamożnych osób. Jednak inwestorzy o mniejszych zasobach ekonomicznych nie mają dostępu do tego typu klasy aktywów, ponieważ najbardziej atrakcyjne obiekty inwestycyjne są bardzo drogie, a ceny dyktowane są przez domy aukcyjne i galerie, które zazwyczaj mają bardzo ograniczoną liczbę uczestników rynku, co wszystko skutkuje niską płynnością rynku. Co więcej, konserwacja dzieł sztuki jest kosztowna i prowadzona w bunkrach, a nie w salonach osób, które w nie zainwestowały. Ponadto, kupno i sprzedaż dzieł sztuki wiąże się obecnie z uciążliwym procesem dokumentowania, mającym na celu zagwarantowanie autentyczności i pochodzenia dzieła sztuki, co jest warunkiem koniecznym dla zagwarantowania jego wartości. Obecny system opiera się na zaufanych stronach trzecich, które zarządzają mozaiką baz danych w całym łańcuchu dostaw dzieł sztuki, zarządzając tymi cyfrowymi certyfikatami, które gwarantują wartość. To samo dotyczy przemysłu muzycznego, filmowego i wydawniczego, jeśli chodzi o rozliczanie tantiem dla artystów przez wydawców, wytwórnie muzyczne, studia filmowe lub internetowe serwisy streamingowe. Rozliczenie tantiem następuje ze znacznym opóźnieniem, od kilku miesięcy do czasami lat. Proces ten jest nieefektywny i wysoce nieprzejrzysty. Tokenizacja rynku sztuki i rozrywki mogłaby potencjalnie rozwiązać wiele problemów związanych z nieefektywnością obecnych systemów, począwszy od własności cząstkowej, proweniencji, zarządzania prawami cyfrowymi i rozliczeń, a skończywszy na crowdfundingu. Tokeny mogłyby również umożliwić tworzenie nowych pochodnych dzieł sztuki. Wybrane przykłady projektów, które już są zaangażowane w tokenizację sztuki, to: "Artex," "Artory," "Ara," "ArtWook," "Audius," "BitSong," "Blockchain Art Collective," "Blockgraph," "Braid," "Custos," "Comcast," "Curio," "Cards," "Dada. nyc," "Feedbands," "Filmchain," "Livepeer," "Looklateral," "Maecenas," "Musicoin," "Plantoid," "re8tor," "RNDR," "Snark.art," "SOUNDACC," "Tatatu," "The Art Token," "Ujo," "Verisart," "VooGlue," "Vezt," "Viberate," "Vevue," i "White Rabbit."

Fractional Ownership: Osoby o niskiej wartości netto, które zwykle byłyby wykluczone z tej możliwości inwestycyjnej, będą mogły kupić ułamek drogiego dzieła sztuki. Mogłoby to prowadzić do zwiększonego popytu na inwestycje w sztukę, potencjalnie podnosząc ogólne ceny sztuki i produkcję nowych rodzajów sztuki, demokratyzując i dywersyfikując rynek. Głównym pytaniem, które pojawia się w tym kontekście, jest to, w jaki sposób można zarządzać zbiorową własnością dzieła sztuki. Samo dzieło sztuki mogłoby być na przykład utrzymywane przez kustosza, który ma doświadczenie w utrzymywaniu kolekcji sztuki, a koszty tego ponosiliby wszyscy posiadacze żetonów. Płatności byłyby zarządzane i egzekwowane przez inteligentny kontrakt. Wczesnym przykładem jest obraz Andy'ego Warhola, "14 Small Electric Chairs", który został tokenizowany i sprzedany na "Maecenas" w 2018 roku. Obraz został tokenizowany i frakcjonowany w sieci Ethereum, certyfikaty własności były zarządzane przez inteligentny kontrakt i stały się publicznie weryfikowalne, a tym samym mogły być przedmiotem obrotu na platformie Maecenas.

Pochodzenie: Tokenizacja sztuki mogłaby utorować drogę do bardziej przejrzystego rynku, na którym potencjalni inwestorzy mieliby dostęp do zweryfikowanych dzieł sztuki. Przypisywanie proweniencji za pomocą tokenów zarządzanych przez publiczną infrastrukturę mogłoby rozwiązać problemy związane z konwencjonalnymi systemami, takie jak korupcja, podrabianie i hakerstwo. Obecny system opiera się na zaufanych stronach trzecich zarządzających fragmentaryczną mozaiką baz danych, w których przechowywane są cyfrowe certyfikaty. Z kolei systemy tokenizowane wykorzystywałyby hashe i kryptografię do publicznej weryfikacji pochodzenia dzieł sztuki. Zarządzanie przeniesieniem własności odbywałoby się za pomocą inteligentnych kontraktów, przy drastycznie niższych kosztach, umożliwiając rozliczenia w czasie rzeczywistym.

Zarządzanie prawami: Inteligentne kontrakty są narzędziami do zarządzania prawami. Tokenizacja pozwala na bardziej przejrzyste i pozbawione pośredników zarządzanie prawami własności intelektualnej, a następnie rozliczanie tantiem w czasie rzeczywistym. Dzieła sztuki mogłyby być łatwo wypożyczane do galerii, muzycy mogliby szybciej pobierać swoje tantiemy, a ogólny podział przychodów między dostawcami platform a artystami mógłby być zarządzany przez inteligentny kontrakt w locie, gdy utwór/film/książka byłyby przesyłane strumieniowo lub pobierane. Opłaty licencyjne mogłyby być rozliczane bezpośrednio, bez wydawców, studiów filmowych lub usług streamingowych działających jako pośrednicy, którzy często rekompensują artystów i twórców ze znacznym opóźnieniem. Tantiemy mogłyby być rozliczane w formie tokenów, które byłyby wysyłane do artysty w czasie rzeczywistym, w oparciu o liczbę osób, które obejrzały jego dzieło, streamowały jego film lub ścieżkę dźwiękową, albo przeczytały jego post.

Crowdfunding/inwestowanie: Tokeny mogą być również wykorzystywane do crowdfundingu przyszłych projektów artystycznych, które ich inwestorzy mogliby posiadać jako ułamek lub jako całość. Każdy, kto przyczynia się do finansowania projektu artystycznego, mógłby otrzymać proporcjonalny udział w wartości tokenizowanej tego projektu, akceptując warunki określone w inteligentnym kontrakcie. Artysta mógłby zdefiniować inteligentny kontrakt w taki sposób, że zachowałby udział w wyprodukowanym dziele sztuki, podczas gdy inni posiadacze tokenów mogliby sprzedać swoje tokeny na wolnym rynku lub alternatywnie wypłacić gotówkę, jeśli dzieło zostałoby sprzedane zbiorowo. W takim układzie artysta może otrzymać fundusze przed rozpoczęciem produkcji, zachowując jednocześnie częściową własność dzieła. Tokeny mogłyby również umożliwić galeriom prefinansowanie zakupu dzieł sztuki.

Dzieła sztuki pochodnej: Pojawienie się nowych pochodnych dzieł sztuki może być kolejnym zastosowaniem tokenizacji sztuki. Można stworzyć skomplikowane inteligentne kontrakty, które dają prawa dostępu do pochodnych dzieł sztuki wraz z zakupem prawdziwego obrazu. Można dodać dodatkowe funkcje, takie jak łączenie pliku cyfrowego z fizycznym dziełem sztuki, czy integracja funkcji rzeczywistości rozszerzonej z tokenem. Na przykład, film dokumentujący proces powstawania dzieła sztuki. Tokeny mogą trwale połączyć fizyczne dzieło sztuki z jego plikiem cyfrowym, dzięki czemu plik cyfrowy staje się częścią fizycznego dzieła sztuki i zwiększa jego wartość. Tokeny sztuki otwierają również nowe formy ekspresji artystycznej i tworzenia wartości, takie jak grywalizacja, i mogą prowadzić do połączenia sztuki, wirtualnej rzeczywistości i gier.

Przypadek użycia 4: Kolektywna własność frakcyjna

Dokładna logika biznesowa inteligentnego kontraktu, który zarządza frakcyjną własnością zbiorową, zależy od przypadku użycia. Na przykład, budynek biurowy może być kolektywnie kupowany przez członków przestrzeni co-workingowej, w którym to przypadku podejmowanie decyzji może być również kolektywnie zarządzane. Tokeny dawałyby prawo głosu. Przestrzeń co-workingowa mogłaby być tokenizowana w oparciu o prawa użytkowania, gdzie członkowie mieliby prawo do korzystania z określonej części przestrzeni. Własność kolektywna mogłaby być również przydatna dla wielu organizacji pozarządowych lub działań oddolnych. Społeczność sąsiadów mogłaby kupić i wspólnie obsługiwać mikrosieć zasilaną energią odnawialną, ponieważ pokrycie kosztów jest bardziej realne dla zbiorowości sąsiadów niż dla pojedynczej osoby. Inteligentny kontrakt przesyłałby miesięczne przychody z nadwyżki wyprodukowanej i sprzedanej energii do wszystkich członków kolektywu, proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów (czytaj więcej: Część 2 - Ekonomia instytucjonalna DAO).

Taki układ mógłby być również atrakcyjny dla taksówkarzy. Wielu kierowców nie ma pieniędzy, aby zainwestować we własny samochód, więc pracują dla firmy, która zapewnia infrastrukturę, dzieląc się swoimi dochodami lub płacąc stały czynsz właścicielowi pojazdu. Ułamkowe tokeny zbiorowej własności pozwoliłyby kilku taksówkarzom na wspólny zakup samochodu, zamiast wynajmowania go od kogoś, i podzielenie się zmianami, a także kosztami i przychodami związanymi z zakupem i utrzymaniem samochodu dla swoich przejazdów. Inteligentny kontrakt mógłby zbierać część przychodów każdego z nich, przeznaczoną na związane z tym wydatki.

Kolektywne tokeny frakcyjnej własności mogłyby ponadto zarządzać dobrami wspólnymi większej społeczności i ustalać prawo jednostki do korzyści z aktywów będących własnością wspólnoty. Stan Alaska w Stanach Zjednoczonych i Norwegia już przekazały swoim mieszkańcom udział w sprzedaży ropy naftowej, bezpośrednio lub w formie funduszy majątkowych. Taki proces mógłby zostać tokenizowany w celu zmniejszenia kosztów rozliczeń, przy jednoczesnym zwiększeniu przejrzystości i odpowiedzialności.

Podsumowanie rozdziału

Asset tokeny pozwalają na stworzenie cyfrowego przedstawiciela dla fizycznych aktywów lub papierów wartościowych. Są one kolejnym krokiem w automatyzacji rynków papierów wartościowych i aktywów, zastępując całe back office inteligentnymi kontraktami.

Tokenizacja istniejących aktywów odnosi się do procesu tworzenia tokenizowanego cyfrowego bliźniaka dla dowolnego obiektu fizycznego lub aktywa finansowego. Token niniejszym reprezentuje fizyczny odpowiednik, zbiorczo zarządzany przez rozproszoną księgę.

"Token aktywów" jest terminem ogólnym, który może obejmować dowolne aktywa, takie jak towary, dzieła sztuki, nieruchomości lub papiery wartościowe. "Tokeny bezpieczeństwa" są szczególnym rodzajem tokenów aktywów, które są klasyfikowane jako papiery wartościowe zgodnie z regulacjami rynku finansowego. Interpretacja tego, co stanowi papier wartościowy, podlega jednak lokalnym przepisom prawnym.

Tokeny papierów wartościowych zapewniają nową formę reprezentacji, zarządzania i dystrybucji istniejących papierów wartościowych. Wypłata dywidendy może być przeprowadzana za pomocą inteligentnego kontraktu i w locie, co stanowi unowocześnienie dla najnowocześniejszych systemów rozliczeń finansowych. Z punktu widzenia regulatora, tokeny te są tradycyjnymi papierami wartościowymi, które są po prostu reprezentowane i zarządzane przez nową technologię. Nie są one nowym produktem, a zatem są dość łatwe do uregulowania.

Asset tokeny są dla rynków finansowych tym, czym media społecznościowe były dla branży wydawniczej. Są one znacznie bardziej prawdopodobne, aby zrewolucjonizować naszą gospodarkę, a tokeny bezpieczeństwa są narkotykiem bramą, aby się tam dostać.

Z perspektywy prawnej, tokenizacja (praw do) aktywów fizycznych i innych (wirtualnych) praw wydaje się ważna. Narzędzia, które mają na celu reprezentowanie wirtualnych aktywów (takie jak certyfikaty papierowe i inne certyfikaty cyfrowe) prawdopodobnie zostaną wkrótce zastąpione przez tokeny; w przypadku aktywów fizycznych posiadanie wydaje się pozostawać najważniejszym ogniwem.

W zależności od otoczenia regulacyjnego i sposobu skonfigurowania inteligentnego kontraktu, tokeny aktywów mogą być dopuszczone do globalnego obrotu. Otwarcie globalnych rynków dodaje jeszcze więcej płynności i zapewnia nowe możliwości zarówno dla przedsiębiorców, jak i inwestorów. Trend ten może sprawić, że realne stanie się kupowanie udziałów w aktywach w obcych krajach, które wcześniej były znacznie trudniejsze do uzyskania.

Inteligentne kontrakty mają potencjał, aby ułatwić zarządzanie prawami w branży nieruchomości, w tym cały proces rozliczeń. Gdy własność nieruchomości zostanie tokenizowana, można ją łatwo zarejestrować i zarządzać nią w infrastrukturze publicznej oraz handlować nią P2P, jeśli jest to zgodne z regulacjami. Zhashowane dane każdej nieruchomości mogą być rejestrowane w rozproszonej księdze, aby zapewnić powszechnie współdzielony zestaw danych na temat wszystkich działań związanych z nieruchomościami, takich jak poprzedni właściciel, przeprowadzone naprawy i udogodnienia. Tokeny mogą być emitowane dla istniejących nieruchomości lub dla projektu nieruchomości w trakcie rozwoju.

W celu tokenizacji rzeczywistych aktywów, takich jak mieszkanie, jeden generuje token z inteligentnego kontraktu, i kojarzy wartość rzeczywistego składnika aktywów z tym tokenem. Prawo własności do takiego składnika majątku i jego odpowiednia reprezentacja cyfrowa mogą być podzielone na części i sprzedane kilku (współ)właścicielom. Nawet jeśli token reprezentuje aktywa fizyczne, które nie są podzielne, takie jak dzieła sztuki lub nieruchomości, to sam token jest podzielny.

Jednym z warunków wstępnych tokenizacji nieruchomości byłoby to, że proces prawny na rynku nieruchomości jest kompatybilny z Web3, od procesu ewidencji gruntów do ogólnego środowiska regulacyjnego akceptującego procesy inteligentnych kontraktów.

Tokenizacja rynku sztuki i rozrywki mogłaby potencjalnie rozwiązać wiele problemów związanych z nieefektywnością obecnych systemów, począwszy od własności cząstkowej, proweniencji, zarządzania prawami cyfrowymi i rozliczeń, a skończywszy na crowdfundingu. Tokeny mogłyby również umożliwić tworzenie nowych pochodnych dzieł sztuki.

Rynki aktywów, takie jak dzieła sztuki czy nieruchomości, które zazwyczaj charakteryzują się wysokimi nakładami ekonomicznymi, można tokenizować i frakcjonować, potencjalnie generując nowe przypadki użycia, które wcześniej nie były możliwe do zrealizowania. Zamiast inwestować miliony euro w dzieło sztuki, można teraz kupić ułamek obrazu. Pozwala to na zwiększenie głębokości i płynności rynku.

Każdy fizyczny towar lub udział w małym lub średnim przedsiębiorstwie może być również tokenizowany za ułamek tego, co kosztowałoby w świecie klient-serwer i podzielony na reprezentatywne tokeny, którymi można handlować na otwartym rynku.

Referencja Rozdziału i Dalsze Czytanie

Footnotes (Polish translation and markers in text above are missing)

[^1]: While there seems to be at least broad consensus on the applicability of regulatory regimes among the regulators, the situation is different with regard to many countries’ civil law and thus the token holders “protection.” The qualification in regulatory law seems easier, because it aims to address certain risks (protection of markets and investors) and therefore allows for a “substance over form” approach. In civil law, legal protection of securities (such as bona fide acquisition) is typically connected to either paper certificates or book entries by regulated intermediaries. Legislative amendments will be necessary to achieve legal certainty (see consultations in Liechtenstein, Switzerland, Germany).

[^2]: In a shareholders’ agreement, a"drag along” clause requires minority shareholders to sell their shares, while the “tag along” clause requires majority shareholders to allow the minority to join in on a sale.

[^3]: In a Dutch auction, investors bid for the amount they are willing to buy a token. The token price is determined after all bids have been conducted, to determine the highest price at which the total offering can be sold.

[^4]: “The housing bubble preceding the crisis was financed with mortgage-backed securities (MBSes) and collateralized debt obligations (CDOs), which initially offered higher interest rates (i.e. better returns) than government securities, along with attractive risk ratings from rating agencies.” The collapse of the housing bubble led to the devaluation of housing-related securities which were mostly unregulated. https://en.wikipedia.org/wiki/Subprime_mortgage_crisis

⚠️ **GitHub.com Fallback** ⚠️