Stabilne Tokeny - Token-Economy-Book/PolishTranslation GitHub Wiki

Stabilność wartości jest jedną z najważniejszych funkcji pieniądza, dzięki której może on spełniać swoje zadanie jako jednostka rozliczeniowa. Stabilne tokeny są zaprojektowane tak, aby reprezentować przechowywanie wartości, środek wymiany i jednostkę rozliczeniową, która ma stabilną wartość w stosunku do innej waluty lub towaru i może rozwiązać główne wąskie gardło dla masowego przyjęcia tokenów jako środka wymiany.

Oświadczenie: Kilka z wymienionych poniżej przykładów stabilnych tokenów, takich jak "Tether" i "DAI", podlega częstym aktualizacjom lub bieżącym wydarzeniom. Dlatego niektóre szczegóły wymienione w poniższym rozdziale mogą być nieaktualne do czasu przeczytania tej książki. Treść tego rozdziału jest skonstruowana w taki sposób, że maluje duży obraz złożoności projektowania stabilnych tokenów niezależnych od przyszłych zmian.

Krótkoterminowa stabilność wartości jest jedną z najważniejszych funkcji pieniądza, dzięki której może on służyć jako jednostka rozliczeniowa. Stabilność jest podstawowym kryterium sensownego planowania ekonomicznego dla wszystkich podmiotów w gospodarce. Aby token mógł służyć jako środek płatniczy, przechowalnia wartości lub jednostka rozliczeniowa, musi mieć względnie stabilną wartość, tak aby można było wiarygodnie planować cenę, jaką płacimy za towary i usługi. W przeciwnym razie jest to tylko obiekt spekulacji. Chociaż protokół Bitcoin wprowadził przełomowy algorytm konsensusu, to jest on wyposażony w rudymentarną politykę monetarną, która po prostu reguluje i ogranicza ilość tokenów wybijanych w czasie. Protokół nie dostarcza wyrafinowanego algorytmu ekonomicznego, który regulowałby stabilność cen. W rezultacie, Bitcoin i podobne tokeny protokołu podlegają zmienności cenowej, co czyni je raczej przedmiotem spekulacji niż środkiem codziennej płatności. Z punktu widzenia polityki monetarnej, Bitcoin nie spełnia swojej własnej propozycji wartości przedstawionej w białej księdze, ponieważ nie może służyć jako elektroniczna gotówka, dlatego też przez wielu nazywany jest "elektronicznym złotem".

Tak jak opracowanie bezpiecznego algorytmu konsensusu wymagało dziesięcioleci badań i rozwoju, równoważna ilość rygorów akademickich byłaby potrzebna do opracowania odpornej "polityki monetarnej" w protokołach elektronicznej gotówki P2P. Cena tokenów również musi być stabilna i odporna, a więc odporna na ataki. Nie ma jednak potrzeby wymyślać koła na nowo. Rządy stosują modele makroekonomiczne, aby ustabilizować waluty krajowe za pomocą takich środków jak interwencje walutowe. Można się z tego wiele nauczyć, zarówno tych "dos", jak i "don't". Historia pokazała jednak, że ochrona stabilności walutowej przed atakami z zewnątrz nie jest łatwa do osiągnięcia. Na przykład w 1992 r. George Soros zhakował mechanizm stabilizacyjny Banku Anglii, skutecznie manipulując kursem funta brytyjskiego, co dziś nazywane jest "czarną środą" i kosztowało Wielką Brytanię ponad trzy miliardy funtów.

Najnowocześniejsze protokoły tokenów są obecnie niepraktyczne do codziennych płatności (przynajmniej w krajach o stabilnym poziomie inflacji) i atrakcyjne tylko dla spekulantów lub długoletnich inwestorów. Wartości tokenów są zmienne z kilku powodów: (i) statycznej polityki monetarnej w wyniku podaży tokenów, która nie dostosowuje się do poziomu cen, (ii) zmiennego postrzegania wartości tokenów przez opinię publiczną, (iii) faktu, że reprezentują one aktywa na wschodzącym rynku, którego większość ludzi nie rozumie, a potencjalnie także (iv) reakcji rynku na niepewność regulacyjną. Bez stabilnego środka wymiany, żadna ze stron inteligentnego kontraktu nie może polegać na cenie denominowanej w danym tokenie. Ten brak stabilności cen doprowadził do pojawienia się w ciągu ostatnich kilku lat stabilnych tokenów.

Stabilne tokeny wyłaniają się jako niezbędny budulec dla gospodarki opartej na tokenach. Przedsiębiorstwa i osoby prywatne nie są skłonne zaakceptować tokenów jako metody płatności, jeśli ich wartość może spaść w krótkim czasie. Wynagrodzenia, inwestycje i wydatki domowe, takie jak czynsz, opłaty za media i zakupy spożywcze, nie mogą być wiarygodnie denominowane lub planowane przy niestabilnym środku wymiany. Bez mechanizmów stabilności, inteligentne kontrakty i zdecentralizowane aplikacje pozostaną zjawiskiem marginalnym, ponieważ będą stwarzać wysokie ryzyko dla obu stron inteligentnego kontraktu - kupującego i sprzedającego. Na przestrzeni lat podejmowano różne próby osiągnięcia stabilności tokenów: (i) stabilne tokeny zabezpieczone fiatami lub towarami, (ii) stabilne tokeny zabezpieczone kryptowalutami oraz (iii) algorytmiczne stabilne tokeny, takie jak udziały w seigniorage. W ostatnim czasie (iv) banki centralne zaczęły rozważać tokenizację swoich walut, ponieważ te posiadają już wbudowane mechanizmy stabilności cen.

Stabilne tokeny zabezpieczone aktywami (Asset-Collateralized Stable Tokens)

Prostym sposobem na osiągnięcie stabilnego tokena jest wsparcie go przez aktywa poza łańcuchem, które mają stabilne lub względnie stabilne ceny, takie jak waluta fiat lub towary takie jak złoto lub diamenty. "Tether" i "TrueUSD" są tokenami wspieranymi przez dolara amerykańskiego. "Digix Gold" jest przykładem tokena, który jest wspierany przez złoto. Alternatywnie, koszyk towarów lub walut fiat może być użyty do wsparcia tokena. Podczas gdy stabilne tokeny oparte na aktywach są stosunkowo łatwe do osiągnięcia, mają one problem z centralizacją. Dlatego też niektórzy określają je mianem "scentralizowanych" stabilnych tokenów. Jedna firma zarządza aktywami, które gwarantują pokrycie tokenów, zazwyczaj na koncie bankowym lub w bezpiecznym skarbcu. Zaufanie jest zlecane jednemu podmiotowi, który gwarantuje, że ilość wyemitowanych tokenów odpowiada ilości przechowywanej w bezpiecznym skarbcu, co sprawia, że system jest narażony na ryzyko kontrahenta. Może się to zmienić, gdy sprzętowe i programowe wyrocznie zostaną zaprogramowane tak, by zasilać kontrakty na tokeny danymi z urządzeń IoT, takich jak kamery wideo monitorujące skarbce. Obecne rozwiązania opierają się jednak na zaufaniu do scentralizowanego dostawcy usług i garstki audytorów, którzy mają zagwarantować, że zabezpieczenie aktywów nie zostanie naruszone. Co więcej, koszty i procesy są często nieprzejrzyste i mogą wiązać się z wyższymi opłatami i opóźnieniami.

Tether (USDT) jest jednym z najstarszych i najbardziej popularnych stabilnych tokenów. Ma on powiązanie jeden do jednego z dolarem amerykańskim, co oznacza, że za każdy USDT w obiegu, jeden USD jest rzekomo dodawany do centralnie zarządzanego konta oszczędnościowego jako zabezpieczenie. Podobno istnieje konto bankowe, które przechowuje ponad dwa miliardy USD, co stanowi obecną wycenę USDT. Jednak Tether jest zarządzany przez prywatną firmę i do tej pory nie doczekał się pełnego procesu audytu. Niektórzy wątpią, że Tether jest w pełni zabezpieczony, a władze USA prowadzą dochodzenie w tej sprawie. Zmienili oni swoje warunki, przyznając, że niektóre z ich rezerw mogą być pożyczkami dla innych podmiotów, na przykład giełd tokenów, takich jak Bitfinex. Ich generalni radcy prawni przyznali ponadto, że tylko 74 procent USDT jest wspierane przez gotówkę i ekwiwalenty pieniężne. Może to być krytyczne, ponieważ USDT jest jednym z najczęściej handlowanych tokenów. Znaczna część obrotu BTC wynika z Tether. W związku z tym wielu obawia się, że jeśli zarzuty są prawdziwe, fałszywe Tethery mogą być używane do kupowania BTC, podnosząc cenę rynkową i powodując manipulację rynkową. Jeśli pojawią się poważne wątpliwości co do wsparcia Tether, system cenowy może się załamać, a jeśli tak się stanie, może to wpłynąć również na BTC.

TrueUSD (TUSD) jest podobnym stabilnym tokenem do Tether, ale wydaje się znacznie bardziej godny zaufania. Do tej pory regularnie publikowali niezależne audyty, aby zweryfikować swoje roszczenia dotyczące funduszy, które przechowują.

Circle (USDC) to token ERC-20, który pozwala na przelewanie USD w zamian za tokeny USDC. Służy to jako rampa on- i off-ramp między ekosystemami USD i Ethereum.

Digix Gold Token (DGX) jest stabilnym tokenem powiązanym ze złotem. Działa on na żywo od 2018 r. Złoto jest zabezpieczone w skarbcu zarządzanym przez firmę powierniczą w Singapurze. Posiadacze tokenów DGX płacą opłatę za zarządzanie, aby pokryć koszty bezpiecznego przechowywania złota. W przeciwieństwie do Tether, DGX podlega regularnym niezależnym audytorom i wydaje się bardziej godny zaufania. W tym procesie audytu, opiekunowie i audytorzy znakują czasowo raporty na księdze Ethereum, aby zapewnić publicznie weryfikowalne dowody, że złoto jest naprawdę tam, gdzie powinno być. Po pierwsze, skany dokumentów są przesyłane do IPFS, zdecentralizowanej sieci przechowywania plików, a hashe tych skanów są zapisywane w sieci Ethereum, tworząc ścieżkę audytu on-chain. W swojej białej księdze, Digix opisuje protokół Proof-of-Provenance do weryfikacji aktywów świata rzeczywistego. Ten sam protokół może być stosowany do innych aktywów, takich jak sztuka, srebro, platyna, diamenty, nieruchomości itp. Mechanizm zarządzania Digix jest zorganizowany jako DAO (zdecentralizowana organizacja autonomiczna). Ta DAO posiada oddzielny token, token DigixDAO (DGD), który daje prawo głosu w zarządzaniu Digix. Kwestie zarządcze wokół zarządzania tokenem DGX są zatem zdecentralizowane i wykonywane przez DigixDAO.

Globcoin to stabilna inicjatywa tokenów, która oprócz złota jest wspierana przez waluty piętnastu największych gospodarek.

AAA Reserve jest wspierany przez koszyk walut krajowych, inwestycje kredytowe o ratingu AAA i obligacje rządowe.

Libra jest rozwijana jako stabilny token do transgranicznych płatności online. Konsorcjum Libra, któremu przewodzi Facebook, będzie prowadzić własną księgę rozproszoną. Zgodnie z ich białą księgą, planują oni wspierać token koszykiem walut i innych aktywów (więcej w załączniku: Libra - Facebook's move into the Web3)

Stabilne tokeny zabezpieczone kryptowalutami (Crypto-Collateralized Stable Tokens)

Jednym ze sposobów na złagodzenie problemu centralizacji jest wsparcie stabilnych tokenów rodzimym tokenem blockchain, takim jak BTC lub ETH, dlatego te stabilne tokeny są czasami określane również jako "zdecentralizowane stabilne tokeny". W takiej konfiguracji, stabilny token jest zabezpieczony BTC lub ETH. Zabezpieczający token (BTC lub ETH) jest zarządzany całkowicie on-chain przez inteligentny kontrakt, a nie przez stronę trzecią. Publiczna i weryfikowalna natura natywnych tokenów blockchain sprawia, że system jest bardziej godny zaufania. Ryzyko niedostatecznej kolateralizacji może zostać złagodzone. BitUSD wprowadził ten model w 2013 roku i zainspirował wiele innych projektów, takich jak "MakerDAO" (DAI), "Sweetbridge," "Augmint," i "Synthetix" (dawniej Havven), do korzystania z odmian tego mechanizmu. Innymi odmianami kryptowalutowych tokenów stabilnych są: "Reserve", "StatiCoin", "Alchemint", "Boreal", "Celo" i "Unum".

DAI jest stabilnym tokenem obsługiwanym przez MakerDAO. Cena jest powiązana w stosunku 1:1 z dolarem amerykańskim. DAI jest wspierany przez ETH (a ostatnio także niektóre inne tokeny), które mogą być zabezpieczone w inteligentnym kontrakcie. Jest uważany za najbardziej obiecujący projekt kryptowalutowy z zabezpieczeniem w postaci stabilnego tokena. Posiadacze tokenów ETH mogą zdeponować swoje tokeny w inteligentnym kontrakcie, aby wygenerować tokeny DAI. Inteligentny kontrakt blokuje zdeponowane ETH, dopóki nie zostaną spłacone tokeny DAI. Zabezpieczający token (ETH) jest automatycznie uwalniany przez smart contract, gdy wszystkie długi (tokeny DAI) zostaną spłacone. Zabezpieczenie ETH przed DAI powoduje powstanie pozycji dłużnej dla posiadaczy tokenów DAI, dlatego też smart contract określany jest jako "collateralized debt position" (CDP).

Stabilne tokeny zabezpieczone kryptowalutami są podatne na zmienność tokena bazowego, który stanowi zabezpieczenie. Zmienność ta utrudnia utrzymanie peg 1:1 DAI do USD. Dlatego DAI stosuje stosunek zabezpieczenia do długu na poziomie 150 procent. Inne stabilne tokeny mogą stosować jeszcze wyższe współczynniki. Oznacza to, że jeśli cena ETH spadnie i jeśli indywidualny CDP spadnie poniżej 150, inteligentny kontrakt automatycznie zlikwiduje token zabezpieczający. Tokeny DAI są blokowane przez smart contract, jeśli wartość ETH spadnie poniżej tego progu, a smart contract sprzedaje ETH, aby zrównoważyć ryzyko braku zapłaty. Znaczący spadek ceny tokena zabezpieczającego poniżej peg może spowodować, że posiadacze tokenów DAI stracą kapitał. Jeśli wartość aktywa zabezpieczającego (ETH) spadnie zbyt szybko, wyemitowane stabilne tokeny (DAI) mogą stać się undercollateralized. DAI posiada bardziej złożone mechanizmy, które chronią przed wahaniami cen. Szczegóły tego procesu wykraczają poza zakres tej książki, ale można je poznać czytając białą księgę i dokumentację internetową na stronie projektu.

Wielu ekonomistów twierdzi, że jeśli zmienność cen aktywów bazowych jest zbyt wysoka, rozwiązania kryptowalutowe są podatne na zdarzenia typu "czarny łabędź". DAI może skończyć się niedostatecznym zabezpieczeniem, jeśli krach jest na tyle gwałtowny, że system nie jest w stanie zamknąć wystarczającej liczby CDP i odkupić ich DAI, zanim całkowita kolateralizacja systemu spadnie poniżej 100 procent. Kolejnym wyzwaniem jest brak wyroczni z wiarygodnymi informacjami o cenach aktywów na giełdach. Obecnie stosuje się zlepek scentralizowanych rozwiązań, które są podatne na manipulacje i ataki.

Początkowo DAI obsługiwał tylko jeden rodzaj zabezpieczenia (ETH), ale od 2019 r. obsługuje również dowolną liczbę aktywów jako koszyk zabezpieczeń, aby złagodzić ryzyko zmienności związane z pojedynczym aktywem. Aktualna lista akceptowanych zabezpieczeń to: Augur (REP), Basic Attention Token (BAT), DigixDAO (DGD), Ether (ETH), Golem (GNT), OmiseGo (OMG) i 0x (ZRX). Projekt uruchomił również Dai Savings Rate (DSR), dodatkową usługę, która umożliwia zarabianie na oszczędnościach po prostu poprzez posiadanie Dai.

Cyfrowa waluta banku centralnego

Podczas gdy społeczność kryptowalutowa eksperymentuje z różnymi prywatnymi rozwiązaniami w zakresie stabilnych tokenów, banki centralne również zaczęły rozważać tokenizację swoich własnych walut, które już posiadają wbudowane mechanizmy stabilności. Taki token banku centralnego, określany jako Central Bank Digital Currency (CBDC), działa jako tokenizowana reprezentacja waluty fiat danego kraju. Mechanizmy stabilności są zapewniane przez uznanych graczy, takich jak banki centralne, we współpracy z polityką fiskalną i monetarną rządu krajowego. Tokeny stanowiłyby część podaży pieniądza bazowego, wraz z innymi formami pieniądza: gotówką i innymi ekwiwalentami gotówkowymi (M0 i M1), depozytami krótkoterminowymi (M2) oraz depozytami długoterminowymi (M3). CBDC mogłyby być wykorzystywane do rozliczania inteligentnych kontraktów, ponieważ ich tokenizowany odpowiednik może być zarządzany przez leżącą u jego podstaw księgę rozproszoną.

Niektórzy ekonomiści uważają, że CBDC konkurują z depozytami banków komercyjnych i zmniejszają koszty zarządzania lokalnym i międzynarodowym systemem płatności. Obecnie koszty zarządzania podażą gotówki w danym kraju są wysokie, podobnie jak transakcje transgraniczne. W dłuższej perspektywie CBDC mogłyby wyeliminować potrzebę posiadania klasycznych kont bankowych, zastępując je łatwymi do pobrania mobilnymi portfelami kryptowalutowymi, a także potencjalnie zwiększyć inkluzję osób nieposiadających rachunku bankowego. Jednak takie dezintermediacje banków komercyjnych i płatności transgranicznych mogłyby również zdestabilizować systemy kredytowe i rynki walutowe, przynajmniej w perspektywie krótkoterminowej. CBDC mogłyby ponadto rzucić wyzwanie praktyce bankowości opartej na rezerwie cząstkowej i wyeliminować potrzebę gwarancji depozytów. Emitowanie pieniądza banku centralnego bezpośrednio do społeczeństwa mogłoby również zapewnić nowy kanał realizacji polityki pieniężnej. Pozwoliłoby to na bezpośrednią kontrolę podaży pieniądza i mogłoby uzupełnić lub zastąpić narzędzia pośrednie, takie jak stopy procentowe lub luzowanie ilościowe. Niektórzy ekonomiści uważają nawet, że CBDC mogłoby być metodą na osiągnięcie systemu bankowego opartego na zasadzie pełnej rezerwy.

Według badania przeprowadzonego przez Bank Rozrachunków Międzynarodowych, wiele rządów myśli o tokenizacji swojej waluty lub już ją rozpoczęło w różnym stopniu (około 80 procent), jak na przykład Bank Anglii, Bank Centralny Szwecji, Bank Centralny Urugwaju, Wyspy Marshalla, Chiny, Iran, Szwajcaria i Europejski Bank Centralny. Jest zatem całkiem prawdopodobne, że w ciągu najbliższych trzech do pięciu lat wiele walut emitowanych przez banki centralne będzie miało tokenizowany odpowiednik. "Syntetyczne CBDC" (sCBDC) to alternatywna koncepcja, w ramach której prywatne instytucje emitują tokeny w pełni zabezpieczone rezerwami banku centralnego. Pytanie brzmi, czy CBDC i sCBDC mogą sprawić, że prywatne wysiłki w zakresie stabilnych tokenów staną się przestarzałe, czy też staną się one tylko niektórymi z wielu innych tokenów w tej nowej gospodarce tokenowej, która jest przed nami.

Algorytmiczne tokeny stabilne

Stabilne tokeny, które są powiązane z aktywami za pomocą dotychczasowych usług finansowych, mogą wydawać się proste i oczywiste na pierwszy rzut oka, ale mogą być również postrzegane jako nieco sprzeczne z duchem leżącej u ich podstaw zdecentralizowanej technologii. Jest to podobne do tego, jak Yahoo i wiele innych wyszukiwarek z początku lat 90-tych próbowało udostępnić treści internetowe poprzez katalogowanie stron internetowych, tak jak kataloguje się książki lub czasopisma w bibliotece. Choć wyszukiwarki te były popularne i intuicyjne we wczesnych dniach Internetu, nie były one w ogóle skalowalne, ani nie odzwierciedlały potencjału technologii, na której bazowały. Ostatecznie, wyszukiwanie algorytmiczne, oferowane przez Google i inne firmy, zastąpiło ręczne katalogowanie treści. Podobnie stabilne tokeny zabezpieczone aktywami mogą początkowo wydawać się kuszące, ale na rynku pojawiają się ciekawe rozwiązania algorytmiczne, które mogą bardziej oddać charakter inteligentnych kontraktów.

"Seigniorage Shares" to koncepcja algorytmicznego stabilnego tokena, który został po raz pierwszy zaproponowany przez Roberta Samsa w 2014 roku. W swojej białej księdze nakreślił on, jak można wykorzystać inteligentne kontrakty do wypełnienia roli banku centralnego, aby sformalizować mechanizmy polityki monetarnej, dzięki czemu token handluje po stabilnej cenie. Elastyczne mechanizmy podaży mogą być zaprojektowane tak, aby stymulować ekspansję lub kurczenie się podaży tokenów, podobnie jak banki centralne kontrolują podaż walut fiat. Jeśli popyt na stabilne tokeny wzrasta lub spada, algorytm automatycznie dostosowuje się, aby utrzymać stabilną cenę. Jeśli cena jest zbyt wysoka, mechanizm zwiększy podaż. Jeśli cena jest zbyt niska, tokeny muszą zostać "zamrożone", w taki czy inny sposób. Kwestia tego, jak zwiększać i zmniejszać podaż tokenów w sposób odporny na ataki i wytrzymały, nie została ostatecznie rozwiązana. W zależności od projektu, różne metody algorytmiczne są używane do rozszerzania i kurczenia. Przykładami algorytmicznie stabilnych tokenów są: Ampleforth (dawniej Fragments), Carbon, Kowala, BitBay Official, SteemDollar, Corion, Topl, Stable, StableUnit i TerraMoney.

Na przykład, jeśli stabilny token z pegiem 1:1 do EUR jest handlowany powyżej 1 EUR, wskazywałoby to, że podaż jest wyższa niż popyt. Podaż tokena musi zostać zwiększona, aby ustabilizować cenę z powrotem do 1 EUR. Inteligentny kontrakt jest zaprogramowany tak, aby wybijać nowe tokeny (udziały seigniorage) i sprzedawać je na otwartym rynku, zwiększając w ten sposób podaż, aż cena wróci do stabilnego poziomu. Jeśli wartość jest handlowana poniżej ceny 1 EUR, podaż tokenów musi zostać zakontraktowana. Inteligentny kontrakt nie może po prostu zniszczyć krążących tokenów, które należą do kogoś. Inteligentny kontrakt może być jednak zaprojektowany tak, aby kupować tokeny na otwartym rynku, aby zmniejszyć krążącą podaż i zwiększyć cenę. Podczas gdy podaż tokenów może być łatwo zwiększona poprzez emisję nowych tokenów, kurczenie podaży tokenów wymaga bardziej wyrafinowanych mechanizmów. Dlaczego posiadacze tokenów powinni zgodzić się na sprzedaż tokenów i jak można ich do tego sensownie zachęcić? Jeśli inteligentny kontrakt nie ma wystarczającej ilości nowo wybitych tokenów, może wyemitować obligacje w zamian za stabilny token proporcjonalnie do tokenów, które muszą zostać zniszczone. Obligacje te są sprzedawane z dyskontem i mogą zostać wypłacone w przyszłości, przy czym posiadacze obligacji są pierwszymi, którzy otrzymują wypłatę. Dyskonto służy jako zachęta dla posiadaczy do usunięcia swoich stabilnych tokenów z obiegu.

Podczas gdy pomysł wykorzystania inteligentnych kontraktów do zastąpienia niektórych funkcji banku centralnego jest intrygujący, niektóre mechanizmy opierają się na częściowo niesprawdzonych założeniach ekonomicznych i niesprawdzonej polityce monetarnej, zwłaszcza w zakresie projektowania zachęt do cykli kontraktowania. W niektórych przypadkach, stabilizacja jest nadal częściowo utrzymywana przez mechanizmy scentralizowane. Ponadto, wyzwanie zdecentralizowanych i pozbawionych zaufania wyroczni cenowych musi zostać rozwiązane. Dlatego wielu ekonomistów uważa, że algorytmicznie stabilne tokeny nie mogą działać, ponieważ ta metoda zakłada nieograniczony wzrost systemu. Każdy cykl kurczenia się inicjuje potencjalny przyszły wzrost całkowitej podaży stabilnego tokena, co może prowadzić do spirali śmierci w cenie obligacji, wydłużenia czasu do wypłaty i zmniejszenia szansy, że każda obligacja zostanie wypłacona. Mogłoby to doprowadzić do powstania rekurencyjnej pętli sprzężenia zwrotnego, która mogłaby podważyć cel kurczenia podaży na dużą skalę, chyba że podjęte zostaną inne środki zapobiegające takiej pętli. Jako rozwiązanie tego problemu, niektóre projekty pozwalają posiadaczom tokenów na tymczasowe zamrożenie tokenów; inne projekty emitują obligacje, które wygasają po pewnym czasie.

Wyzwania i perspektywy

Podczas gdy wiele projektów stabilnych tokenów próbuje osiągnąć stabilność tokenów, nie ustalono jeszcze jasnych najlepszych praktyk (poza potencjalnymi CBDC). Pojawienie się stabilnych tokenów jest stosunkowo nowym zjawiskiem, a wiele propozycji przedstawionych w białych księgach nie zostało jeszcze nawet wdrożonych lub jest wysoce eksperymentalnych, zwłaszcza metody kryptowalutowo-kolateralne i algorytmiczne. Tylko kilka projektów działa na żywo, a większość z nich cierpi z powodu zmienności cen. W przypadku tych projektów, które nadal znajdują się na etapie białej księgi, trudno jest powiedzieć, czy i kiedy odniosą sukces lub będą w pełni operacyjne. Obecne przyjęcie stabilnych tokenów pokazuje, że Tether i podobne tokeny zabezpieczone fiatem lub towarami wiodą prym pod względem kapitalizacji rynkowej. DAI (MakerDAO) i inne projekty kryptowalutowe wydają się być najbardziej obiecującymi alternatywami. Wciąż jednak mają one wiele niedociągnięć, potencjalnie jeszcze więcej przy większych skalach, takich jak zmierzenie się z odpornością ich mechanizmów w przypadku zdarzenia typu "czarny łabędź".

Wszystkie stabilne tokeny, nawet te bardziej zdecentralizowane, są w jakiś sposób powiązane z innym aktywem bazowym w stosunku 1:1. W zależności od dynamiki rynku, stosunek peggingowy może być zmienny. Gdy wokół stabilnego tokena rozwinie się gospodarka, tworząc pewne efekty sieciowe, peg może zacząć mieć mniejsze znaczenie. Może się tak stać, jeśli firmy będą skłonne zaakceptować stabilny token, który jest również akceptowany przez inne firmy. Utrzymanie idealnego peg staje się mniej ważne, gdy token staje się powszechnie akceptowanym środkiem wymiany.

Ponadto, każda implementacja stabilnego tokena musi rozwiązać problem wyroczni. Jeśli token jest powiązany z wartością aktywów, system potrzebuje zdecentralizowanego sposobu otrzymywania danych o kursie wymiany pomiędzy stabilnym tokenem a aktywami, z którymi jest powiązany. Jednakże, żadne z istniejących rozwiązań nie jest jeszcze w pełni zdecentralizowane ani w pełni niezawodne.

Stabilne tokeny zawsze stoją w obliczu "niemożliwej trójcy", z którą borykają się również waluty konwencjonalne, czyli kompromisu pomiędzy (i) autonomiczną polityką monetarną, (ii) stabilnością kursu walutowego oraz (iii) mobilnością kapitału. Ponieważ mobilność kapitału jest oczywista w kontekście tokenów kryptograficznych, a stabilność kursu walutowego musi zostać osiągnięta, trzeba zrezygnować z autonomicznej polityki monetarnej (patrz Tether). Ekonomiści twierdzą, że systemy tokenów z bardziej autonomicznymi zasadami podaży tokenów nigdy nie będą miały stabilnych kursów wymiany w stosunku do walut konwencjonalnych. Można jednak spojrzeć na ten werdykt z innej perspektywy, jeśli weźmiemy pod uwagę token kryptowalutowy nie jako konkurenta do konwencjonalnej waluty, ale raczej jako nowe, alternatywne aktywo. Nikt nie wpadłby na pomysł, że konwencjonalne aktywa, takie jak akcje, muszą mieć stabilną wartość, a brak stabilności nie przeszkodził w ich powszechnym przyjęciu.

Na koniec warto zaznaczyć, że stabilne tokeny nie muszą być jedynym rozwiązaniem problemu zmienności cen tokenów. Alternatywą lub przynajmniej uzupełnieniem metod łagodzenia zmienności cen mogą być ubezpieczenia lub finansowe instrumenty pochodne. Hedging jest strategią inwestycyjną, która może być stosowana w celu zmniejszenia ryzyka finansowego, równoważąc pozycje na rynku w celu ochrony przed zmiennością cen. Połączenie aplikacji DeFi może być wykorzystane do stworzenia takich pochodnych i hedgingowych rozwiązań P2P (czytaj więcej: Część 3 - Zdecentralizowane pożyczanie).

Udane rozwiązania stabilnych tokenów mogłyby rozwiązać wąskie gardło związane z używaniem tokenów jako jednostki rozliczeniowej, a zatem jako środka codziennej wymiany. Jest to główny katalizator dla zdecentralizowanych aplikacji i płynnej gospodarki tokenowej. Jednak stabilność jest tylko jednym z wielu wyzwań, aby tokeny stały się środkiem wymiany dla codziennych płatności. Bez prywatności, żaden token nie będzie zamienny, a bez skalowalności i lepszej użyteczności portfela, firmy, jak również konsumenci nie przyjmą tej nowej technologii.

Podsumowanie rozdziału

Stabilność wartości jest jedną z najważniejszych funkcji pieniądza, polegającą na pełnieniu roli jednostki rozliczeniowej. Celem stabilnych tokenów jest zapewnienie stabilnej wartości w stosunku do ceny innego aktywa.

Protokół Bitcoina wprowadził przełomowy algorytm konsensusu, ale protokół definiuje tylko rudymentarną politykę monetarną, która po prostu reguluje i ogranicza ilość tokenów bitych w czasie. Protokół nie zapewnia stabilności cen.~ Najnowocześniejsze tokeny protokołu są niepraktyczne dla codziennych płatności. Bez stabilnego środka wymiany, żadna ze stron inteligentnego kontraktu nie może polegać na cenie denominowanej w danym tokenie. Ten brak stabilności cen doprowadził do pojawienia się stabilnych tokenów w ciągu ostatnich kilku lat.

Tak jak opracowanie bezpiecznego algorytmu konsensusu wymagało dziesięcioleci badań i rozwoju, tak samo dużo rygoru akademickiego wymaga opracowanie aspektów polityki monetarnej tokenów. Wiele można się nauczyć z makroekonomii i dziesięcioleci doświadczeń z polityką monetarną ustaloną przez rządy i banki centralne próbujące osiągnąć stabilność waluty, zarówno te "dos", jak i "don'ts".

Rodzaje stabilnych tokenów: (i) tokeny stabilne zabezpieczone aktywami; (ii) tokeny stabilne zabezpieczone; (iii) waluty cyfrowe banku centralnego oraz (iv) tokeny stabilne algorytmiczne.

Stabilne tokeny są niezbędnym budulcem dla dobrze prosperującej gospodarki tokenowej; w przeciwnym razie, inteligentne kontrakty i zdecentralizowane aplikacje pozostaną zjawiskiem marginalnym, ponieważ niosą ze sobą wysokie ryzyko dla obu stron inteligentnego kontraktu, kupującego i sprzedającego.

Firmy nie są skłonne do akceptowania tokenów na dużą skalę, jeśli ich wartość może drastycznie spaść w krótkim czasie, lub jeśli nie ma innych sposobów na złagodzenie tego ryzyka.

Stabilne tokeny nie muszą być jedynym rozwiązaniem problemu zmienności cen tokenów. Ubezpieczenia lub pochodne instrumenty finansowe mogą stanowić alternatywę lub przynajmniej uzupełniające metody łagodzenia zmienności cen. Hedging jest strategią inwestycyjną, która może być stosowana w celu zmniejszenia ryzyka finansowego, równoważąc pozycje na rynku w celu ochrony przed wahaniami cen. Połączenie aplikacji DeFi może być wykorzystane do stworzenia takich rozwiązań P2P w zakresie instrumentów pochodnych i hedgingu.

Referencja Rozdziału i Dalsze Czytanie

Footnotes (Polish translation and markers in text above are missing)

[^1]: The use of cash for transaction purposes is only one driver of banknote demand. Cash is also still used as a “store of value.”

[^2]: Hardesty, Larry: "How hard is it to 'de-anonymize' cellphone data?" MIT news: https://news.mit.edu/2013/how-hard-it-de-anonymize-cellphone-data (retrieved March 26, 2020)

[^3]: A commitment scheme is a cryptographic method that allows a user to commit to the value of a piece of data (so that it cannot be changed later) while keeping the data secret.

[^6]: Find up to date metrics here: https://metrics.torproject.org/networksize.html

[^7]: Proxy re-encryption allows someone to transform ciphertexts from one public key to another without learning anything about the underlying message.

[^8]: “Article 30(I) of Law No. 2004-575 of 21 June 2004 on confidence in the digital economy provides that the use of means of cryptology are free” [2].

[^9]: Morozov has been skeptical of the Internet’s ability to make the world more “democratic,” referring to it as “cyber-utopianism.” Instead, it can be used for information control and social engineering. He claims that the Internet provides powerful tools for “mass surveillance, political repression, and spreading nationalist and extremist propaganda.” He calls for a more socio-economic perspective on technology and criticizes “internet libertarians” for their often unreflected claims about the nature of the Internet and describes it as pseudo-open, pseudo-disruptive, and pseudo-innovative.

[^10]: Edward Joseph Snowden copied and leaked highly classified information from the National Security Agency (NSA) in 2013 during his time as a CIA subcontractor, disclosing a series of surveillance programs run by various institutions of different countries. Over time, he revealed thousands of classified NSA documents, which sparked a global discussion about national security and individual privacy. He now lives in Russian exile.

[^11]: Zuboff describes the commodification of personal information. She describes the tendency of accumulation of data, criticizing that many companies and institutions harvest and capitalize personal data without mechanisms of consent. She compares “industrial capitalism” and “surveillance capitalism,” explaining “industrial capitalism” as exploitation of nature, and “surveillance capitalism” as exploitation of human nature.

⚠️ **GitHub.com Fallback** ⚠️